
Κάθε καλοκαίρι, φτιάχνουμε βύσσινο γλυκό, με τη συνταγή που μας άφησε η γιαγιά Αφροδίτη, γεύση που αναμοχλεύει οικογενειακές μνήμες αλλοτινών καλοκαιριών. Δοκιμάστε τη, γιατί δεν μένει ούτε σταγόνα.
Ό,τι χρειαζόταν η Μυτιληνιά γιαγιά μου ήταν βύσσινα, ζάχαρη, νερό, λίγο χυμό λεμονιού και φρέσκια αρμπαρόριζα
Υλικά
- 1 κιλό βύσσινα
- 1 κιλό ζάχαρη (ή λίγο λιγότερη, π.χ. 800–830 γρ.)*
- 1½ φλιτζάνι νερό (από τα κουκούτσια)
- xυμός από ½ λεμόνι
- 1 κλαδάκι φρέσκια αρμπαρόριζα
*Η γιαγιά τηρούσε ευλαβικά το 1 προς 1 ως προς τη σχέση βύσσινου-ζάχαρης, χρησιμοποιούσε δηλαδή 1 κιλό ζάχαρη για 1 κιλό βύσσινο. Eμείς βέβαια κάθε χρόνο κλέβουμε κι από λίγη ζάχαρη -την έχουμε φέρει πλέον γύρω στα 800-830 γρ. και το γλυκό εξακολουθεί να βγαίνει μια χαρά. Ενδεχομένως να συντηρείται για μικρότερο χρονικό διάστημα, αλλά έτσι κι αλλιώς το καταναλώνουμε τόσο γρήγορα, που δεν έχουμε προλάβει να εξακριβώσουμε για πόσο καιρό αντέχει στη γυάλα
ΒΗΜΑ 1 | Το ξεκουκούτσιασμα των βύσσινων
ΒΗΜΑ 3 | Το βράσιμο και το χρώμα
Την άλλη μέρα βάζουμε τα βύσσινα να βράσουν, αφού προσθέσουμε στην κατσαρόλα και τη φρέσκια αρμπαρόριζα. Ξαφρίζουμε με ένα κουτάλι τον αφρό που δημιουργείται μέχρι να πάψει να βγαίνει καινούριος και αφήνουμε στη φωτιά το γλυκό μέχρι να δέσει το σιρόπι του. Παραμένουμε εκεί γύρω επιβλέποντας το βρασμό, διότι ο σκοπός είναι να κάνουμε γλυκό του κουταλιού και όχι μαρμελάδα. Για να δώσουμε στο γλυκό μας το ωραίο ρουμπινί χρώμα που ήθελε η γιαγιά και όχι να μας βγει καφετί, δεν το αφήνουμε να παραβράσει και προσθέτουμε και το λίγο χυμό λεμονιού προς το τέλος του βρασμού.
ΒΗΜΑ 4 | Το κρύωμα
Κατεβάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και αφήνουμε το γλυκό να κρυώσει. Όσο το περιμένουμε, το κουνάμε μερικές φορές όλο μαζί με την κατσαρόλα. «Έτσι», έλεγε η γιαγιά, «βοηθάμε τα βύσσινα να φουσκώσουν και να δείχνουν μεγαλύτερα» και δεν έχουμε κανένα λόγο να μην την πιστέψουμε. Αφαιρούμε και πετάμε την αρμπαρόριζα. Αποθηκεύουμε το βύσσινο γλυκό του κουταλιου σε αποστειρωμένα βάζα.
Η συνταγή για βύσσινο γλυκό της γιαγιάς Αφροδίτης πρωτοδημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2014. Έκτοτε την αναδημοσιεύουμε σχεδόν κάθε χρόνο τέτοια εποχή καθώς είναι μία από τις συνταγές που έχετε ξεχωρίσει και μας ζητάτε διαρκώς μέσω των μηνυμάτων σας.
Αν σας βολεύει περισσότερο η συνοπτική εκδοχή της σε κλασική φόρμα συνταγής πατήστε εδώ.