Το yarn bombing (ντύσιμο αντικειμένων ή επιφανειών με πλεχτά) καλά κρατεί και η patchwork κουζίνα της Warwick Art Gallery συνεχίζει να κλέβει ματιές και να αποσπά χαμόγελα μετά την πρώτη της εμφάνιση στο φεστιβάλ Jumper & Jazz του Warwick.

Το yarn bombing (ντύσιμο αντικειμένων ή επιφανειών με πλεχτά) καλά κρατεί και η patchwork κουζίνα της Warwick Art Gallery συνεχίζει να κλέβει ματιές και να αποσπά χαμόγελα μετά την πρώτη της εμφάνιση στο φεστιβάλ Jumper & Jazz του Warwick.

Πενήντα καλλιτέχνες και δουλειά επτά μηνών με βελόνες, βελονάκια και πολύχρωμα νήματα χρειάστηκαν για να στηθεί η μάλλινη παλιακή κουζίνα της  Warwick Art Gallery που έκλεψε την παράσταση στο περσινό φεστιβάλ yarn bombing και jazz μουσικής στο Queensland της Αυστραλίας.

Στο ζεστό σκηνικό που στήνεται με χαριτωμένη παιδικότητα αλλά και μπόλικο ταλέντο ζωντανεύει ένα αλλιώτικο τραπέζι Ευχαριστιών, με τη μάλλινη γαλοπούλα να κλέβει την παράσταση.

Ένας νεροχύτης με λευκή φούντα για νερό, μια πλεχτή σόμπα, ένα πλεχτό ψυγείο, τα πλεχτά ντουλάπια, ακόμη και το πλεχτό σετ αλατοπίπερου με την απλοϊκότητα και την πολυχρωμία τους συνθέτουν το πιο απίθανο και ενδεχομένως το πιο μεγάλο yarn bombing πρότζεκτ απ’ όσα έχουμε δει. Σίγουρα πάντως αποτελεί το δημοφιλέστερο έκθεμα της Warwick Art Gallery, που χρειάστηκε αρκετή μαεστρία και αμέτρητες ώρες πλέξιμο και βελονάκι για να επιτευχθεί.

Το yarn bombing ή guerrilla knitting, μια σχετικά νέα «τέχνη του δρόμου» (της τελευταίας δεκαετίας) που εκφράζεται συνήθως με ντύσιμο δέντρων, παγκακίων και λοιπών επιφανειών του δημόσιου χώρου με πλεκτά και υφάσματα, πιστεύεται ότι ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες από τεξανές πλεκτοβιομηχανίες που αναζήτησαν έναν δημιουργικό τρόπο να αξιοποιήσουν περισσευούμενα νήματα και ημιτελή προϊόντα. Ως street art χαρακτηρίζεται από την πλήρη απουσία κοινωνικοπολιτικών αιχμών σε σχέση με το παραδοσιακό graffiti, του οποίου θεωρείται συγγενής.