Ο Ντετέκτιβ Σλουρπ δουλεύει κάτω από το φως του φεγγαριού. Εξιχνιάζει μυστικές υποθέσεις, αναζητά την αλήθεια και σώζει ανυπεράσπιστες κοπέλες.
Ο Ντετέκτιβ Σλουρπ δουλεύει κάτω από το φως του φεγγαριού. Εξιχνιάζει μυστικές υποθέσεις, αναζητά την αλήθεια και σώζει ανυπεράσπιστες κοπέλες. Στο ενδιάμεσο κάνει στάσεις στην πόλη για να φάει (γιατί κάτι πρέπει να φάει). Αποστολή μας είναι να σας μεταφέρουμε κάθε μήνα το πού πήγε και τι έφαγε.
Έχετε δει που στις αμερικανικές ταινίες οι ντετέκτιβ συνήθως καταβροχθίζουν βρομερά χοτ-ντογκ κρυμμένοι πίσω από τα φιμέ τζάμια του αυτοκινήτου τους ενώ τους τρέχει η κέτσαπ στα ρούχα; Ε, ο ντετέκτιβ Σλουρπ δεν ανήκε σε αυτή την κατηγορία. Ήταν αμετανόητα ταγμένος στο καλό φαγητό και το έψαχνε σαν λαγωνικό. Έτσι, του είχε κολλήσει και το παρατσούκλι Σλουρπ. Είναι φοβερό πώς μπορεί να σου βγει το όνομα…
Εκείνο το βράδυ, τα ίχνη μιας μυστικής υπόθεσης τον οδήγησαν στου Μακρυγιάννη. Σε ένα στενό της Συγγρού, είδε μια παρέα να κάθεται έξω σε ένα παγκάκι, μπροστά από μια φωτεινή τζαμαρία. Μαχαιροπίρουνα ακούγονταν να κάνουν γκλινκ-γκλινκ από μέσα. Ήταν ένα μικρό εστιατόριο που το έλεγαν Trapezaria. Chef και ιδιοκτήτης ήταν ο Δημήτρης Παναγιωτόπουλος, που κάποτε μαγείρευε στο Mare Marina και στο Milos. Ο Δημήτρης ήταν ψαρωτικός ως φυσιογνωμία. Σαν Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στα νιάτα του. Αλλά πολύ δυνατός στην κουζίνα, όπως αποδείχτηκε αργότερα. Μέσα σε ένα λεπτό, ο ντετέκτιβ βρέθηκε να στρογγυλοκάθεται στην άκρη ενός μεγάλου μοναστηριακού τραπεζιού και να διαβάζει τον κατάλογο. Οι σιελογόνοι του άρχισαν να γίνονται Φοντάνα ντι Τρέβι. Τα πιάτα ήταν χωρισμένα σε δύο μεριές: τα «κλασικά» και τα «νεοκλασικά», όμως -μεταξύ μας- όλα προς το… νεοκλασικό έγερναν. Είχαν δηλαδή ως βάση παραδοσιακές πρώτες ύλες, αλλά οι ύλες αυτές είχαν φτιάξει μεταξύ τους νέα «κόμματα συνεργασίας»…
Κάπου διάβασε για μια «τορτουγγίτα γάλακτος», όμως δεν είχε ιδέα τι ήταν αυτό. «Μα γιατί τα νεόκοπα μενού να έχουν άγνωστες λέξεις;» αναρωτήθηκε. «Η μαγεία της κουζίνας είναι οι άγνωστες γεύσεις, όχι οι άγνωστες λέξεις». Και επειδή ντράπηκε να ρωτήσει μην τον περάσουν για αδαή, παρήγγειλε άλλα πράγματα. Στο τραπέζι του ήρθε ένα πιάτο με παντζάρια, γιαούρτι και απάκι (χοιρινό κρέας μαριναρισμένο και κατόπιν καπνισμένο σε φούρνο). Ο Σλουρπ το περιεργάστηκε. Μετά δοκίμασε. Αυτή η παντζαροσαλάτα ήταν ύποπτη. Θα πρέπει να είχε κάτι εθιστικό μέσα, γιατί μέχρι την τελευταία κουταλιά ο ντετέκτιβ δεν κατάφερε να κατεβάσει το πιρούνι. Ακολούθησαν κάτι αυγά -νόστιμα σαν να τα τρως σε χωριό- σερβιρισμένα σε κρούστα αμυγδάλου, γεμισμένα με κασέρι που τσίμπαγε στη γλώσσα. «Κρίμα που δεν είναι μαζί μου η Μπεατρίς», σιγοψιθύρισε και αναστέναξε. Η Μπεατρίς ήταν μια Γαλλίδα που είχε γνωρίσει το καλοκαίρι. Δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν, αλλά επικοινωνούσαν με ένα «μμμμ» μπροστά από ένα ωραίο πιάτο. Το «μμμμμ» ευτυχώς ήταν διεθνής διάλεκτος…
Από το χτύπημα της μελαγχολίας τον έσωσε ο σερβιτόρος. «Συγγνώμη, να σας αφήσω τα μύδια;». Τα μύδια αυτά, μαζί με το πολίτικο πιλάφι και τη σος με μανιτάρια και θυμάρι, είχαν μεγάλο ενδιαφέρον. «Η ζωή προχωράει», είπε ο Σλουρπ για να δώσει κουράγιο στον εαυτό του. «Αφού ακόμα κι η συνταγή για το μυδοπίλαφο δεν μένει στάσιμη… η ζωή προχωράει».
Δεν του άρεσαν συνήθως τέτοιοι ρομαντισμοί, αλλά υπήρχαν μέρες που ένιωθε πιο μαλακός κι από ψίχα ψωμιού. Είπε να ανοίξει ένα κρασί, αλλά το μετάνιωσε. Θυμήθηκε ότι τον περίμενε ένας πάκος με χαρτιά στο γραφείο. Πίκρα. Πήρε ένα γλυκό. Ένα εκλέρ έφτασε ζεστό, με πραλίνα αμυγδάλου, σοκολάτα και παγωτό καραμέλα. Σοφή επιλογή. Ζήτησε και λογαριασμό. Ήταν αρκετά πιο φθηνά απ’ όσο περίμενε. Καλό αυτό.
Πλησίασε τον chef Δημήτρη. «Μπράβο», του είπε, «κρατήστε το επίπεδο έτσι όσο μπορείτε!». Ο Δημήτρης απάντησε: «Δυστυχώς δεν μπορούμε να το κρατήσουμε έτσι. Πρέπει να αφήσουμε τα αστεία και να γίνουμε καλύτεροι». Ο ντετέκτιβ έμεινε κάγκελο. Δεν περίμενε μια τέτοια απάντηση. Βγαίνοντας, το βλέμμα του έπεσε σε ένα τοίχο του εστιατορίου που έγραφε: ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΝΤΟΜΑΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ. Γέλασε. «Αυτές οι ντομάτες σίγουρα θα μείνουν αχρησιμοποίητες…» σκέφτηκε.
Info
Trapezaria
✱ Θεοδώρου Νέγρη 1, Μακρυγιάννη, Τ/210 9213500
✱ Δευτέρα-Παρασκευή: 18.00-00.30,
Σάββατο: 13.00-00.30 (Κυριακή κλειστά)
✱ Πόσο πάει; Ορεκτικά από 4.00€ έως 9.50€ / Κυρίως από 8.50€ έως 16.00€ / Γλυκά από 6.00€ έως 9.50€
✱ Το μενού αλλάζει κατά διαστήματα.
Οι περιπέτειες του ντετέκτιβ Σλουρπ συνεχίζονται στο επόμενο τεύχος. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, γεγονότα ή καταστάσεις δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ συμπτωματική.