12 Μαρτίου του 1989 o Τιμ Μπέρνερς Λι παρουσιάζει την ιδέα του για έναν απλούστερο τρόπο χρήσης του Διαδικτύου –που τότε απευθυνόταν σε ελάχιστους μυημένους εκλεκτούς. Μια ιδέα που ο τότε προϊστάμενός του στο CERN βρίσκει «αόριστη, αλλά συναρπαστική» εγκαταλείποντάς την στη γραφειοκρατική της μοίρα. Επρόκειτο για τη σύλληψη του www, που σήμερα χωρίς ίχνος δημοσιογραφικής υπερβολής μπορούμε να πούμε ότι άλλαξε τον κόσμο (και τη ζωή μας).
12 Μαρτίου του 1989 o Τιμ Μπέρνερς Λι παρουσιάζει την ιδέα του για έναν απλούστερο τρόπο χρήσης του Διαδικτύου –που τότε απευθυνόταν σε ελάχιστους μυημένους εκλεκτούς. Μια ιδέα που ο τότε προϊστάμενός του στο CERN βρίσκει «αόριστη, αλλά συναρπαστική» εγκαταλείποντάς την στη γραφειοκρατική της μοίρα. Επρόκειτο για τη σύλληψη του www, που σήμερα χωρίς ίχνος δημοσιογραφικής υπερβολής μπορούμε να πούμε ότι άλλαξε τον κόσμο (και τη ζωή μας).
Θα έχει συμβεί και σε σας. Μια on-line συνομιλία με αγαπημένο πρόσωπο χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μέσω Παγκόσμιου Ιστού, μια πληροφορία στη στιγμή μ’ ένα googling για την οποία άλλοτε θα ψάχνατε μέρες, ένα απλό e-mail το περιεχομένου του οποίου κάποτε θα απαιτούσε courier για να μεταφερθεί ή απλώς ένα 24ωρο που ξεμείνατε από υπολογιστή στο γραφείο και κυριολεκτικά δεν έχετε τι να κάνετε… Η σκέψη περνάει σχεδόν αυτόματα από το μυαλό: «Μα καλά, πώς ζούσαμε χωρίς διαδίκτυο;»
Η αλήθεια είναι ότι παρότι τεχνικά ένα κάποιου είδους διαδίκτυο υπήρχε ήδη πολλά χρόνια πριν (σκεφτείτε μόνο ότι τα πρώτα e-mails αποστάλθηκαν ήδη από το 1972 στους …23 υπολογιστές που είχαν τότε τη μαγική δυνατότητα να συνδέονται μεταξύ τους μέσω ARPANET), ήταν μια υπόθεση μιας μυημένης ελίτ. Μόνο όταν συνδυάστηκε με την ιδέα του WorldWideWeb (του γνωστού μας www, του Παγκόσμιου Ιστού, δηλαδή), άνοιξε ο δρόμος για την όντως παγκόσμια εξάπλωσή του και για την έκρηξη του «φαινομένου ιντερνέτ» όπως το γνωρίζουμε σήμερα.
Έτσι άρχισαν όλα. Στις 12 Μαρτίου του 1989 ο Βρετανός επιστήμονας Τιμ Μπέρνερς- Λι, που τότε εργαζόταν στο CERN (γνωστό στο ευρύ κοινό για το …μποζόνιο του Χιγκς) , καταθέτει πρωτοποριακή ιδέα με τη μορφή τεχνικής εργασίας, με τίτλο «Πρόταση για την Πληροφοριακή Διαχείριση». Σύμφωνα με το …θρύλο ο προϊστάμενός του χαρακτηρίζει «συγκλονιστική, αλλά αόριστη» την εργασία αυτή και θεωρώντας την μάλλον υπερβολικά τολμηρή ή ατεκμηρίωτη, δεν της δίνει ιδιαίτερη σημασία. Ο Μπέρνερς όμως δεν το βάζει κάτω και περιμένοντας τη γραφειοκρατία του CERN να αντιδράσει δουλεύει εντατικά πάνω στην πρακτική εφαρμογή της ιδέας του. Με βάση ήδη υπάρχουσες εργασίες στο διάστημα που περίμενε ο Μπέρνερς δημιούργησε το πρωτόκολλο http (hypertext transfer protocol), δηλαδή τη γλώσσα επικοινωνίας των υπολογιστών στο Διαδίκτυο και, παράλληλα, επινόησε τα δύο χαρακτηριστικά που σήμερα αποτελούν το URL-Ενιαίο Χαρακτηριστικό Εντοπισμού. Το 1990 ολοκλήρωσε τη δημιουργία του πρώτου προγράμματος περιήγησης (του πρώτου browser, δηλαδή), στη συνέχεια επινόησε τη γλώσσα HTML (HyperText Markup Language), ενώ το 1991 -μη έχοντας ακόμη επίσημη απάντηση από το CERN- φτιάχνει και τον πρώτο server. Ακόμη και ελάχιστα να έχει ασχοληθεί κανείς με τον τρόπο που λειτουργεί το Διαδίκτυο, αναγνωρίζει προφανώς βασικές λέξεις-κλειδιά που κυριαρχούν έως σήμερα.
Σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, αυτό που έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την εδραίωσή του Παγκόσμιου Ιστού ήταν ακριβώς η επίσημη δημόσια εμφάνιση του πρώτου browser, του πρώτου προγράμματος δηλαδή περιήγησης, το 1993, μέσω του οποίου ο Ιστός άρχισε να γίνεται δημοφιλής. Η τότε αμερικανική κυβέρνηση, με κύριο υπέρμαχο της ιδέας τον αντιπρόεδρο Αλ Γκορ, έδωσε την κρίσιμη υποστήριξή της στο νέο σύστημα του Ιστού, και έτσι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για να φτάσουμε όλοι εμείς εδώ σήμερα να μοιραζόμαστε, για παράδειγμα, τόσο απλά, τόσο γρήγορα και τόσο εύκολα τις συνταγές μας, τις ειδήσεις μας και τις ιστορίες μας…