…I really do believe in you, let’s see if you believe in me! Kylie Minogue, Shakira, Madonna, Mariah Carey… αλλά πέρα και πάνω από όλες Eartha Kitt…
…I really do believe in you, let’s see if you believe in me! Kylie Minogue, Shakira, Madonna, Mariah Carey… αλλά πέρα και πάνω από όλες Eartha Kitt…
Κάπου στο γυμνάσιο άκουσα για πρώτη φορά το Santa Baby από τη φωνή της και όσο να ’ναι κάτι έπαθα. Μια σύγχυση να το πω; Ή μήπως έναν πανικό; Είναι η ηλικία που κάθε έφηβος ο οποίος σέβεται τα κατοστάρικα του πατέρα του στις νοσοκόμες όταν του είπαν «it’s a boy», σνομπάρει ανεξαιρέτως τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια και εν γένει τις μελωδίες. Αλλά η Eartha δεν ήταν σαν το Last Christmas. Ήταν… κάπως! Η λογική μού έλεγε ότι ήταν μια χιουμοριστική προσέγγιση, αλλά το σώμα αντιδρούσε αλλιώς… Δεν το είπα ποτέ σε κανέναν, εννοείται… απλώς το άκουγα κρυφά!
Κι επειδή, όπως λέει κι ο δάσκαλος, «τα προβλήματα του ήρωα βρίσκονται στην παιδική του ηλικία», αποφάσισα να σε κάνω κοινωνό σε αυτό το «θεματάκι μου». Εσένα και τους υπόλοιπους 179.999 φανατικούς αναγνώστες αυτής της στήλης, οι οποίοι έχουν κατακλύσει το σπίτι και απειλούν ότι θα πυρποληθούν αν δεν εμφανιστώ πάραυτα! (ο.κ. δεν έχω μόνο ENA θεματάκι…) Κι επειδή οι μέρες είναι άγιες, αντιρρήσεις δε θέλω. Κι εγώ για σένα, μόνο ευχάριστες προτάσεις θα έχω. Εν προκειμένω, θα σου προτείνω ιδέες για να γοητεύσεις πριν τα Χριστούγεννα αυτή που επιμένει να αντιστέκεται στα καλέσματα της φύσης (σας). Ναι, τη μελαχρινή με τα πράσινα μάτια, αυτή ακριβώς εννοώ. (Αν δεν βρεις τη στήλη στο επόμενο I Cook, ψάξ’ τη στο Cosmopolitan σελ. 48.)
Κατ’ αρχάς ιντριγκάρεις το πνεύμα της. Μέγαρο Μουσικής. Παναγιώτης Τέτσης. Ένα ταξίδι στη φύση. Από τη χρωματική «ασωτία» της Σίφνου και της Ύδρας, όπως -χιουμοριστικά- τη χαρακτηρίζει ο ίδιος, στους ασπρόμαυρους πεύκους, που έχουν μια «άλλη» φόρτιση, όπως εύστοχα εξηγεί στο λεύκωμα της έκθεσης η πάντοτε «Νέα μορφή» της Τέχνης Τζούλια Δημακοπούλου. Τα χρώματα λυτρωτικά, οι πίνακες ένας χορός ψυχής, κι αν οι δυο σας διαθέτετε λίγο χρόνο ακόμη, μπορείτε να απολαύσετε τις σκέψεις του ζωγράφου στις προβολές της κάτω αίθουσας. Με απλό τρόπο και ακόμη πιο απλό ύφος μιλάει για τις μονοκατοικίες της Αθήνας, τη γιαγιά του στην Ύδρα… κι εύκολα αντιλαμβάνεσαι ότι η νεανικότητα δεν έχει ηλικία.
Η συνέχεια ανήκει στο συναίσθημα. Δε θα χρειαστεί να την πάρεις και να φύγετε μετά, καθώς στην αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη» αξιόλογοι χορευτές από τα Μαρίνσκι, το American Ballet Theatre, το Αγγλικό Εθνικό Μπαλέτο, το Κόβεντ Γκάρντεν, το Κρατικό Μπαλέτο του Βερολίνου και την Όπερα του Παρισιού, πλαισιωμένοι από τους «κύκνους» του Μπαλέτου του Κρεμλίνου, θα σας ταξιδέψουν στο παραμύθι της καλής «Οντέτ» και της κακής «Οντίλ». Ίσως η μουσική, ίσως η ιστορία που οδηγείται σε ένα τέλος που δεν μπορείς να εμποδίσεις… πάντως η συναισθηματική ένταση είναι αναπόφευκτη.
Έχω ανοιχτούς λογαριασμούς με τη μουσική του Τσαϊκόφσκι. Φοιτητής διάβαζα διαφορικό λογισμό και ηλεκτρομαγνητικά πεδία ακούγοντας τη «Λίμνη» και τον «Καρυοθραύστη» από μισή ώρα εναλλάξ (πολλά θεματάκια έχω τελικά), γιατί μισή ώρα χωρούσε η κάθε πλευρά μιας 60άρας κασέτας… Χρόνια αργότερα, το 2001 γιορτάσαμε τη 2η επέτειο γάμου μας (με το στεφάνι μου) στο Ηρώδειο, βλέποντας την Ακαδημία Κίροφ (δεν έχω μόνο εγώ θέματα)!
Κι επειδή δεν ξεχνάμε ότι ο στόχος είναι η καρδιά της εκλεκτής, η επόμενη στάση σου είναι στη Στοά του Βιβλίου και λέγεται «Σχέδιο και κόσμημα». Σε ένα χώρο διαστάσεων φωλιάς, η Μάτα Νικόλαρου έχει να σου δείξει την πιο ετερόκλητη γκάμα κοσμημάτων. Νέοι και παλιότεροι σχεδιαστές δημιουργούν για κάθε περίσταση, ηλικία ή γούστο, σε τιμές εξαιρετικές (μήπως δεν έπρεπε να το αποκαλύψω;). Περισσότερα από δέκα χρόνια τη γνωρίζω και δεν έχει υπάρξει ούτε μία φορά που να μη δω κάτι που να με εντυπωσιάσει. Αν σε βγάλει ο δρόμος, μη διστάσεις να σταματήσεις, ακόμη κι αν δεν σκοπεύεις να αγοράσεις. Αν πάλι θέλεις αλλά δεν ξέρεις τι θέλεις, περίγραψε τις σκέψεις σου, το «πρόσωπο» και την τιμή, και θα εκπλαγείς. Εσύ μπορεί να μην ξέρεις, αλλά ξέρει η Μάτα… Εκμεταλλεύσου με και ζήτησε έκπτωση. Είναι αξιαγάπητη! Δεν θα αρνηθεί…
Νομίζω ότι δεν απομένει, πλέον, τίποτα να φροντίσεις εκτός από ένα ζεστό σπίτι (κάψε και λίγο πετρέλαιο), το ρομαντικό φως από τα λαμπάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου (φρόντισε να αναβοσβήνουν όλες οι σειρές), ένα ποτήρι κόκκινο κρασί (ο καθένας) και στα ηχεία το «She» του Elvis Costelo! Μην ανησυχείς… θα σου το συγχωρήσει η Eartha.
Καλές γιορτές!
ΥΓ1: Όσον αφορά στους υπόλοιπους, οι οποίοι τυχαίνει αυτή την εποχή να βρίσκεστε εκτός «κυνηγετικής περιόδου» αλλά εντός σχέσης, μην αγνοήσετε τις προτάσεις, γιατί το ρομάντζο τείνει δυστυχώς να γίνει είδος προς εξαφάνιση και είναι βασικό συστατικό, η έλλειψη του οποίου εύκολα μετατρέπει μια σχέση πάθους σε σχέση λάθους και φθοράς. Προσοχή λοιπόν στα καμένα λαμπάκια…
ΥΓ2: Κάποιος να μαζέψει τον Michael Bubble… Santa Baby slip a Rolex under the tree for me! …λιάξ!
info: Μέγαρο Μουσικής, 210-7282000, www. megaron.gr (Έκθεση Παναγιώτη Τέτση, έως 10/01/12 & «Η Λίμνη των Κύκνων» από 16/12 έως 30/12/11)
Σχέδιο και Κόσμημα, Πανεπιστημίου 47, Στοά Αρσακείου, 210-3312077
@ : [email protected] εκφραστείτε ελεύθερα εδώ, χωρίς αιδώ! Στείλτε σκέψεις, ιδέες, διαφωνίες, φωτογραφίες… (Ο Γιώργος Ριζόπουλος είναι μηχανικός και κατά συνθήκη γραφιάς)
