Ιδέες για το σπίτι και το σχολείο που δε θα σας κουράσουν. 

Με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, ο καθηγητής Βιοχημείας της Άσκησης στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Θανάσης Τζιαμούρτας, εξηγεί τη σπουδαιότητα των προτύπων και της ενημέρωσης.

Πολλές φορές οι γονείς στην προσπάθειά τους να τραφεί το παιδί τους, υιοθετούν πρακτικές που μπορεί να επηρεάσουν με λάθος τρόπο τη στάση του παιδιού απέναντι στο φαγητό. Εκφράσεις  και τακτικές που τις έχουμε εφαρμόσει όλοι χωρίς να γνωρίζουμε το βαθύτερο αντίκτυπο που μπορεί να έχουν στη διαμόρφωση της διατροφικής συμπεριφοράς του παιδιού.

Βρετανο - νορβηγική επιστημονική έρευνα καταλήγει - για πρώτη φορά - στο συμπέρασμα ότι οι ιδιοτροπίες των παιδιών στο θέμα του φαγητού έχουν κατά το ήμισυ γενετικό υπόβαθρο. Το άλλο μισό πάντως, εξίσου σημαντικό, είναι οι επιρροές του περιβάλλοντος και της συμπεριφοράς των γονιών.

Τα σχολεία ξεκίνησαν και το κολατσιό των παιδιών για αρκετούς γονείς είναι ένα καθημερινό πρόβλημα. Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε στα ίσια τις διάφορες τυποιημένες λιχουδιές, που με την υψηλή τους περιεκτικότητα σε σάκχαρα και λιπαρά, κλέβουν άνετα την παράσταση, είναι να προμηθεύουμε τα παιδιά με νόστιμα, σπιτικά σνακ, όσο πιο συχνά μπορούμε.

Μια εικόνα, χίλιες λέξεις από τον Εθνικό Διατροφικό Οδηγό για Βρέφη, Παιδιά κι Εφήβους. Ακόμη κι αν δεν έχει κανείς το χρόνο να μελετήσει ολόκληρο τον οδηγό, μπορεί να αφομοιώσει τουλάχιστον τα 10 αυτά σημαντικά σημεία. Μια σωστή παιδική κι εφηβική διατροφή σημαίνει γερά παιδιά και υγιείς μελλοντικούς ενήλικες...

-Πώς πας; Προχωράς;

-Έχω κολλήσει στο ΚΡΗΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΑΠΟ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΚΑΤΑ ΤΟ 19ο ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ, ρε μάνα...

-Να σου στύψω μια πορτοκαλάδα;

Εντάξει, το ομολογώ, είμαι ένοχη: έχω ένα παιδί «κακόφαγο». Το κρίμα μου είναι βαρύ και το πληρώνω καθημερινά. Με ενοχές σκαλωμένες στα φυλλάδια για την πυραμίδα των τροφών και την παιδική ανάπτυξη. Με τη διακριτική επιτίμηση των παιδιάτρων. Με τις αλαζονικές υποδείξεις, φίλων, γιαγιάδων, θειάδων, μπατζανάκηδων, συμπυκνωμένες στη φράση-κόλαφο «εμάς η Ρηνούλα μας τα τρώει όλα».